Gevonden in de trein

Met enige regelmaat reis ik voor mijn werk met de trein. Vooral als ik mijn leden bezoek op een station of als ik een gesprek heb met iemand van het management van V&S. Je vindt en ziet van alles liggen in de trein. Leeggegeten patatbakjes, de Metro, lege blikjes en af en toe vind je wat interessants. Zo viel mijn oog op een briefje. Ik besloot deze te lezen en ik schrok eigenlijk een beetje. Want het verhaal herkende ik van de verhalen die ik regelmatig van mijn leden hoor binnen V&S. De tekst uit het briefje wil ik graag met jullie delen:

Lieve NS…

Dit is geen aanval maar meer een uiting van ongeloof.
Als medewerker Veiligheid & Service zie en hoor ik heel veel, dan heb ik het over zowel leuke als minder leuke gebeurtenissen. Ik kom door mijn werk op unieke plekken, maar ook op plekken waar je liever niet wilt zijn.
Ik help mensen in de trein maar soms ook mensen onder de trein.

Hier komt dan mijn ongeloof.
Ik doe alles wat mijn werkgever van mij verlangt, ik ben klant vriendelijk en help iedereen daar waar dat nodig is. Maar ik sta ook bij incidenten. Bijvoorbeeld als wij (V&S) ons in een trein bevinden en die trein krijgt een aanrijding met een persoon. Wij vangen dan de machinist, de conducteur, de reizigers en de aanrijdende hulpdiensten op.

Ook als wij later ter plaatse komen bij een aanrijding doen we het bovengenoemde. Wij krijgen vaak alles mee van wat voor drama er zich daarvoor heeft afgespeeld. Wij vangen onze collega’s (MCN & HC) zo goed mogelijk op tot ze door hun eigen wachtdienst opgehaald worden. Wij blijven dan vaak over en maken het ‘klusje’ af. 
Ook wij zijn mensen en moeten met deze gebeurtenissen zien om te gaan.
Ook wij maken gebruik van onze wachtdienst. Maar niet voor we nog weer even een ‘klusje’ gedaan hebben. Of we krijgen van de wachtdienst te horen dat wij er niet zijn voor opvang eigen personeel, of waarom zijn jullie niet achter gebleven? Of we krijgen via de veiligheidscentrale te horen dat de wachtdienst niet bereikbaar is.

Maar toch staan we er de volgende dag weer want; WIJ ZIJ V&S.

Ook zijn wij er als er agressie is, in sommige gevallen komen we voor ons gevoel te laat aan en hebben we die collega net niet kunnen helpen.
In veel gevallen zijn wij wel op tijd en krijgen wij van alles over ons heen.
Maar, WIJ ZIJN V&S, wij vangen de klappen wel op.
Een bedreiging en/of mishandeling komt niet alleen hard aan bij een conducteur, maar ook bij ons.
Het mooie is wij worden er juist naartoe gestuurd want natuurlijk; Wij zijn V&S.
Ook als iemand het niet meer ziet zitten en in een wereld leeft zo zwart dat wij ons er geen voorstelling van kunnen maken worden wij ingezet.

Met de minimale training die we hierin hebben gekregen proberen we alles te doen wat we kunnen. Nu zullen er een heleboel denken maar je kiest hier toch zelf voor, want je weet wat V&S doet? Ja dat klopt, we kiezen hier zelf voor.

Het is alleen onbegrijpelijk dat de NS niet voor ons kiest.
Waarom worden wij toch steeds gezien als een servicemedewerker met een steekwerend vest en handboeien?
Via internet worden onze acties onderuit gehaald door webcare medewerkers van NS_online die soms niet eens weten hoe een trein eruit ziet.

Als er zich een incident heeft plaatsgevonden waar collega’s ternauwernood uit zijn gekomen wordt er gezegd dat we ons sneller terug moeten trekken “dat dat ons werk niet is”.
Als wij dat werk niet doen wie vangt dan de klappen?

Als je ons ergens heen stuurt zorg dan dat wij ons werk normaal kunnen doen, het bieden van veiligheid door ons aan de reizigers (en collega’s) is ook een service.

Die veiligheid is in deze tijd steeds harder nodig, maar geef ons dan ook de ruimte én de middelen zodat wij deze veiligheid kunnen bieden.

Straks is het een keer te laat en wat zal de NS dan zeggen? “Het was zo’n goede collega”.

Tot zover. Voor mij een herkenbaar verhaal. Dat zijn nu precies de verhalen die wij als Vakbond BOA ACP ook horen van onze leden. Wanneer zou de NS zijn ogen openen en in actie komen, in plaats van dan dat zij V&S iedere keer vergeten? Ga in gesprek met je werknemers en luister eens een keer. Daar zouden mooie dingen uit voort kunnen komen. Goed voor de NS maar ook goed voor V&S en zijn medewerkers.

Of heb ik nu ijdele hoop??

Wout Jongman

Vakbondsadviseur