IBB’ers: voor als het goed fout gaat

Het was een heftige tijd en hij kan er nog boos om worden, vertelt Peter Konz over de periode dat hij een conflict had met zijn voormalige werkgever. Gelukkig werd hij goed ondersteund door een van onze individueel belangen behartigers. Inmiddels is Peter alweer een paar jaar met veel plezier handhaver in Alkmaar en is hij zelf ibb’er geworden.

Door Annemiek Brumsteede

“Ik heb me nog nooit als  ibb’er  hoeven inzetten. Dat betekent dat het hier heel goed gaat. Maar ik heb aan den lijve ondervonden dat als het fout gaat, het ook goed fout gaat,” vertelt Peter Konz. De gemeente waar Peter indertijd werkte wilde  het nieuwe werken invoeren. Peter: “Dat betekent dat je flexibel kan werken bijvoorbeeld vanuit huis en op tijden dat het jou uitkomt. Maar ja, handhaven vanuit huis, dat wordt een beetje lastig. En ook de uren flexibel invullen gaat niet; wij werken in roosters. De nieuwe regeling betekende dat er extra verlofuren van ons werden afgenomen. In mijn specifieke geval kwam het erop naar dat ik 112 uur meer had gewerkt voor hetzelfde salaris als het jaar ervoor.”

Geschorst hangende het onderzoek

Peter ziet de regeling als een verkapte bezuiniging en vraagt mondeling en per mail om uitleg. Peter: “Maar ik kreeg geen poot aan de grond. Ik ben een weldenkend persoon en heb over het algemeen veel geduld, maar ik werd niet gehoord en kreeg echt het gevoel dat ik in de maling werd genomen.  Ik heb toen geroepen dat ik het diefstal vond. En dat het onacceptabel was en ik de bond zou inschakelen.”
Een week later gaat het mis. Peter: “Ik moest op kantoor komen en kreeg te horen dat ik me als ambtenaar onheus had gedragen. Ik werd hangende het onderzoek geschorst. Maar ik had eigenlijk geen flauw idee wat ik nou concreet misdaan had.”

Recht halen

Peter belt met vakbond BOA ACP en ook met ibb’er David. “Die heeft me enorm goed geholpen,” herinnert Peter zich. “Ik heb uitgebreid met hem aan de telefoon gezeten en meerdere gesprekken gevoerd. Dat stelde mij gerust. Hij begreep mijn punt ook.  Ik wilde mijn recht halen. Het kon niet zo zijn dat ik buiten op straat de burger vertel wat de regels zijn, terwijl ik binnen op mijn qui-vive moet zijn om mijn eigen recht in de gaten te houden. Dat gaf bij mij ernstige wrijving.”
Bij elkaar zit Peter acht maanden thuis. Peter: “Uiteindelijk is er niets uit het onderzoek gekomen. Maar de werkgever wilde toch dat ik vertrok. Ik kon een bedrag meekrijgen. Maar dat heb ik niet geaccepteerd, want ik had niets misdaan. Gelukkig kon ik toen uitgeleend worden aan Alkmaar, waar ik nu nog steeds werk, zij het inmiddels niet meer op uitleenbasis, maar gewoon in hier in dienst.”

Cruciale rol

“David en ook de advocaat van vakbond BOA ACP hebben in die tijd een cruciale rol voor mij gespeeld,” vindt Peter.  “Daarom ben ik nu ook ibb’er geworden. Je leert bijvoorbeeld op de cursus dat wanneer je iemand bijstaat, je sowieso eerst naar iemands verhaal moet luisteren. Eerst moet de emotie eraf. Ook moet je ervoor zorgen dat die persoon niet de verkeerde dingen gaat zeggen. Verder leer je te onderscheiden of je de bond moet inschakelen of dat je het zelf kunt oplossen.”

Mooie gemeente

Peter is er nog steeds hartstikke blij mee dat hij niet heeft gekozen om met een geldbedrag te vertrekken. Lachend: “Ten eerste was het een schijntje en ten tweede werk ik nu voor een prachtige gemeente. We hebben in Alkmaar van alles: veel van elkaar verschillende buurten, een groot buitengebied, veel water. We zijn uitgerust met bodycams. We surveilleren met bikes, motoren en we hebben een snelle boot. En als vaarliefhebber en motorrijder zijn die laatste twee kaassie voor me.”